"به نام حق"
ای کاش از تار نفس پرندگان عاشق در کالبد ما دمیده می شد تا به رهایی
و عروج برسیم.ای کاش می توانستیم تمام ذرات خاک را لمس کنیم و به
تمام موجودات بفهمانیم که زندگی با یاد او چه زیباست و لحظات شب را
تا صبح برای او زنده کردن چه پر معناست . گاهی وقت ها سکوت
رساتر از فریاد است و آن سکوت ، خداست که در نزدیکی ماست و ما
آن را احساس می کنیم .شاید سکوت ، نهایت صداست نهایت عشق و
نهایت بودن و به همین دلیل این چنین خاموش است چون می دانیم که
عشق با هر چیزی در آمیزد ذات او را عوض می کند . عشق الهی تا ابد
در ریشه و ذات ما همانند فریاد است و تا ابد در وجود ما می جوشد و
بعد از فنا شدن جسممان به زندگی در روحمان ادامه می دهد .
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
یا ایها الذین آمنوا هل ادلکم علی تجارة تنجیکم من عذاب الیم. تومنون
بالله و رسوله و تجاهدون فی سبیل الله باموالکم و انفسکم ذلکم خیر
لکم ان کنتم تعلمون. بغفر لکم ذنوبکم و یدخلکم جنات تجری من تحتها
الانهار و مساکن طیبة فی جنات عدن ذلک الفوز العظیم. و اخری
تحبونها نصر من الله و فتح قریب و بشر المومنین
(سوره صف، آیات 10-13)
"ای کسانی که ایمان آورده اید آیا شما را بر تجارتی راه نمایم که شما را
از عذابی دردناک می رهاند؟ به خدا و رسولش ایمان آورید و در راه خدا
با مال و جانتان جهاد کنید. این برای شما بهتر است اگر می دانستید. تا
گناهان را بر شما ببخشاید و شما را به باغ هایی که از پای درختانش
نهرها جاری است و به سراهای دل پسند در بهشت های جاویدان درآورد
که این همان کامیابی بزرگ است. و نعمت دیگری که دوستش دارید،
نصرتی از جانب خدا و فتحی نزدیک است و مومنان را بشارت بده.''
"به نام خداوند بزرگ"
الهی ... دلی ده که شوق طاعت افزون کند و توفیق طاعتی ده که به
بهشت رهنمون کند.
الهی ... نفسی ده که حلقه ی بندگی تو گوش کند و جانی ده که زهر
حکمت تو نوش کند.
الهی ... دانایی ده که در راه نیفتم و بینایی ده که در چاه نیفتم .
الهی ... در سر آب دارم ، در دل آتش ، در باطن ناز دارم ، در دریایی
نشستم که آن را کران نیست ، به جان من دردیست که آن را درمان نیست
، دیده ی من بر چیزی آید که وصف آن به زبان نیست .
الهی ... ای کریمی که بخشنده ی عطایی و ای حکیمی که پوشنده ی
خطایی و ای احدی که در ذات و صفات بی همتایی و ای خالقی که
راهنمایی و ای قادری که خدایی را سزایی ، به ذات لایزال خود و به
صفات با کمال خود و به عزت و جلال خود و به عظمت جمال خود ،
که جان مارا صفای خود ده ، دل مارا هوای خود ده ، چشم ما را ضیای
خود ده و مارا آن ده که آن به .