باران ...

           " به نام خداوند مهربان "  

 

 

 "رنگ رخساره خبر می دهد از راز نهانم"

 

 

سخن عشق تو بی آنکه برآید به زبانم

رنگ رخساره خبر می دهد از راز نهانم

گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم

باز گویم که عیان است ، چه حاجت به بیانم

هیچم از دنیی و عقبی نبود گوشه ی خاطر

که به دیدار تو شغل است و فراغ از دو جهانم

گر چنان است که روی من مسکین گدا را

به در غیب ببینی ، ز در خویش برانم

من در اندیشه ی آنم که روان بر تو فشانم

نه در اندیشه که خود را ز کمندت برهانم

گر تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن

که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم

نه مرا طاقا غربت ، نه تو را خاطر قربت

دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم

من همان روز بگفتم که طریق تو گرفتم

که به جانان نرسم تا نرسد کار به جانم

دُرم از دیده چکان است و به یاد لب لعلت

نگهی باز به من کن که بسی دُر بچکانم

سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم

که به پایان رسدم عمرو به پایان نرسانم

 

 

 

"سعدی"

نظرات 8 + ارسال نظر
مینا چهارشنبه 23 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 02:58 ب.ظ

.
.
.


عشق با جدایی نمی میرد .

با بسیار با هم بودن شاید ، ولی با جدایی هرگز . . .

.
.


اوج عشق آزادی ست ، آزادی محض . . . و هر پیوندی که آزادی را از بین ببرد بی ارزش است .

.
.


زندگی در عشق ، گذران در ناامنی ست . . .
همان ناامنی که سرشار از زیبایی ست . . .
سراسر خطر ، پر از ماجرا ، اما تنها راه زندگی ، زیستن در خطر و رو به رویی با ماجراهاست . . .

.
.


با عاشق شدن کودک باقی خواهی ماند . . .

و با عروج در عشق به بلوغ دست خواهی یافت . . .


.
.

دیگه یادم نمیاد...(البته همش از اوشو بود...)

همینا خودش کلیه...


من هنوز دارم رو اولیش فکر می کنم آتنا...

شعر قشنگی نوشتی برامون... بسی لذت بردیم...

شاد باشی و سلامت آتنای من!!!!!!!!

[ بدون نام ] چهارشنبه 23 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 02:59 ب.ظ

حالا این دفعه که اومدم برات از سعدی یه کم میگم تا قشنگ بشناسیش... تو هنوز زیاد نمی شناسیش...

برات بگم از شیطونیاش... از پیچیدگی های خاص خودش...از آتیش سوزوندناش....
خیلی بلا بود طفلی... خدا رحمتش کنه...ایشالا مبارکش کنه!!!

اون زمان شما نبودی... مردم اون زمان همه در اوج پیچیدگی های خاص خودشون به سر می بردن...همه خیلی پیچیده بودن...

میان برات میگم حالا...فعلا بذار ایمیل حافظ رو جواب بدم... طفلی دیروز گفت بیا نت...من دانشگاه بودم نتونستم... فکر کنم با شاخه نبات دعواش شده...!!!

طفلیا!!! بی خیال بابا...!

شاد باشی آتنای من...!!!!

مینا پنج‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 01:43 ب.ظ

.
.
.
.
.
.
.

یوهاهاهاهاهاهاها!!!!

.
.
.

واسه چی فاصله افتاده میون تو و من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
(چشمک!چشمک!چشمک!چشمک! همش چشمک!!!!)

آخ چه حالی میده! چشمک رو میگم!!!

............................

این الان از اون ذوق های خاص خودم بود!

یوهاهاهاهاها!

داغان در سطح بین الملل!!

خوش بگذره...

خوش گذشت...

بازم میام! خوشمان می آید!

شاد باشی و سلامت آتنای من...!!!!!!!!!!!

مینا پنج‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 09:43 ب.ظ http:// hala vay vay! vay vay vay vay!

اومدم برات تعریف کنم آتنا جونم...

یه روز سعدی داشت می رفت سی ان ... بین خودمون بمونه با !!!! تو نت قرار داشت ... کامی هم که خراب شده بود... آخه یه کم ویروس نشسته خورده بود و در سطح تیم ملی داغان نشان شده بود...
خلاصه خانه را به قصد سی ان سر چهارراه ترک گفت... در خونه رو که بست ییهو دید صدای جیغ مامانش از پشت اف اف بلند شد که:::

آی سعدی کجا کجا؟! می کشمت به خدا!!!
گلستان رو می خوام چی کار... بدو دو تا نون بخر بچه!!! من از دست تو آخر بوستان رو به آتیش می کشم!!! (مامانش خشن بوده ؟؟؟حالا!)


سعدی هم نیز که اوضاع رو بسی قمر در عقرب (نمی دونم درسته یا نه!حالا گیر نده دیگه!) دید ، در دل اندیشید که:::

این قضیه با یه دستور if ساده قابل تحلیل می باشد!!!

اگر برگردم تو خونه که به گفته ی مامانی کشته خواهم شد!
else : نخوام برگردم تو خونه باید نفس بگیرم و تا خود سی ان بدوم... وگرنه دیگه سعدی بی سعدی...

خلاصه... if درست درنیومد... رفت که else رو اجرا کنه که ییهو................................!

یهو دید عامل نفوذی مامانی یعنی همون آبجی خانومش داره از خونه ی باربارا(گفتم که همه اون موقع پیچیده بودن! اسم رو داری خدایی؟!) خانوم میاد بیرون... آخه دختر باربارا خانوم بهش
گلسازی( یــــــــــــــــــــــــوووووووووووووووووووو) یاد میده... آخه خودش یاد نداره که خب!!(چشمک!)
خلاصه... حالی پیدا کرد به سان...:::

یه دل میگه برم برم...یه دلم میگه نرم نرم...طاقت نداره دلم دلم...!!! یوها ها ها ها!!!!!!!!

با خودش گفت که خب دیره خب!!!!!!!! اگه بیاد ببینه من نیستم خب میره خب! (دقیقا همینو گفت!کلمه به کلمه!!!)

تصمیم گرفت آبجی خانوم رو آدم حساب نکنه و تا اون سرش گرمه به پنجره ی خونه همسایه ی روبرویی (!!!!!!!چشمک در سطح بین الملل!!!!!!!!!!) مثل بروسلی خیلی نرم و نازک و بدو بدو از کوچه خارج بشه...! همین کار رو هم نیز انجام داد...

آبجی خانوم قصه ی ما اون قدر محو پنجره ی اتاق بچه ی پاک و معصوم مردم شده بود که اصلا نفهمید آقا داداش گلش بد فرم پیچوندتش و رفته واسه خودش!!!
گیج بودن این آبجی خانوم (که سعدی جان خواسته که اسمش فاش نشه به دلایل خانوادگی!!!) منو یاد جیل میندازه....!(یوهاهاهاهاهاها!)
البته تیز بودنش (که وقتی سعدی رسید به سر کوچه از اون فاصله ی اسیدی تشخیص داد این کیه که داره فرار می کنه!!!) منو یاد جکی میندازه!

خلاصه...
سعدی قصه ی ما رفت و رفت و رفت...تا رسید به سی ان...
حالا در به در دنبال یه سیستم خالی...!

رفت محکم زد پس گردن مسول سی ان...آقا المر ! ... ییهو بی تربیت شد (یه کم ها!): هو.... المر! مگه نگفته بودم واسه این ساعت یه سیستم خالی برام نگه داری...؟! مگه با تو نبودم؟؟؟ بزنم کله تو بشکنم حالا؟؟؟! (اینا رو اون گفتا!)

این طفلی هم نیز که بسی از جبروت سعدی ترسان و لرزان و اینا گردیده بود ، سرور رو خالی کرد براش... سعدی هم که مکان رو تهی دید سریع مسنجر رو آتیش کرد و ... فکر می کنی چی دید....؟! الهی...دلم میسوزه به حال اون موقع اون طفلی...

تو کتاب های مختلف چیزای مختلفی نوشته...اما خب همه شون دروغ میگن... اینی که من میگم درسته...:

ییهو دید که !!! اومده و رفته... از کجا فهمید؟ از اونجایی که خب پی ام هاشو دید خب....!
گفته بود:::
برو دیگه دوست ندارم... اسم تو نمی خوام بیارم...و اینا...
و... تو این زمونه عشق نمی مونه...عاشقی و عشق چیه... وفا کدومه.... و از این چیزا...

بی خیال چت شد...دیگه حوصله ی روم رو هم نیز نداشت...

از پای پی سی بلند شد... یکی زد تو سر المر و اومد بیرون...

رسید خونه... آبجی خانوم به طرز مشکوکی رفت تو اتاق قایم شد و همون موقع بود که سر و کله ی مامانی پیدا شد...! :::

سعدیا مرد نکونام بمیرد اکنون...حقیقتا مرده تویی که تا دو مین دیگه عمرا جم نخوری...!
(بله...این شعر رو سعدی نگفته که...همه اشتباه میگن خب...مامان سعدی گفته!)

قضیه این بود که آبجی خانوم، پیچیش داداشی گل شو به مامانی راپورت داده بوده و آمارشم از قبل داشته که کجا میخواسته بره و واسه چی...!!!!(خیلی ستمه به مولا!!!!)
.
.
.
این همه تلاش و سعی و کوشش برای چی بود حالا؟!(مطمئنا برای دست یابی به انرژی صلح آمیز هسته ای نبوده!) برای اینکه فقط از !!!! چند تا فحش بخوره... ! خب حتما لازم بوده خب...ما که خبر نداریم که خب ایشالا! (چشمک!)

نتیجه ی اخلاقی...بهتره بگم نتایج اخلاقی...:

۱) هیچ وقت سعی نکنید آبجی یا مادرتون رو بپیچونید... چون به بدترین شکل ممکن که به فکر جن هم نیز نمیرسه کیفر خواهید شد...باشد که رستگار شوید!(یوهاهاهاها)

۲) هیچ وقت به هیچ موجود زنده یا غیر زنده ای زل نزنید... خواه آدم باشد...خواه سوسک و خواه تکه نانی...(در اینجا منظور پنجره ی اتاق اون طفلی است!)

۳) هیچ وقت دست روی کسی بلند نکنید که دست بالای دست بسیار است!

۴) همیشه یه آنتی ویروس خوب و قابل آپدیت روی سیستم تون نصب داشته باشید...Norton و Nod32 رو توصیه می کنم...

۵) قبل از اینکه با کسی قرار مهمی بذارید اول چک کنید ببینید مادرتون خریدی چیزی نداره... مخصوصا نون خیلی مهمه...!!!

۶) وقتی با کسی تو خونه لج هستید اشیا گران بهای خودتون رو از تیررس نگاهش و دسترسش دور نگه دارید...اشیایی از قبیل بوستان و گلستان در این مثال...(در مثال های بعدی اگر قسمت باشه به افسانه و دیوان دیوانگی و اینا هم نیز می پردازیم....)

۷) سعی کنید با تمام عواملی که احتمال می دهید نفوذی باشند طرح دوستی بریزید...برای این جور مواقع به طرز فجیعی به درد می خورند...

۸) رو رفتارهای آبجی خانوم ها دقت کنید! بعضی وقتا بدجوری مشکوک می زنن...مخصوصا مواردی از قبیل حساسیت به یک تک زنگ... (مثلا مواقعی که تا تلفن صداش درمیاد خیمه میزنن رو گوشی!) ...قایم کردن گوشی همراهشون(حتی مواقعی که شما گریه می کنید تا یه مین بدن فقط ببینید چه شکلیه!!!)
و مواردی از این دست...

۹) و نکته ی آخر و مهم ترین نکته اینکه:::
آدم تا خودش بچه ی خوبی نباشه نمی تونه به هیچ کس بگه *بچه ی خوبی باش!*...

به هر حال نتایج زیادی میشه گرفت... اما خب... لیست کردن بقیه رو به عنوان تمرین به خودت واگذار می کنم آتنای من.........!

.
.
.

خب نو گل باغ زندگی......
اینم از این قصه...اگه بازم یادم اومد برات میگم بعدا!
به هر حال مدت زمان مدیدی ست که از اون دوران میگذره... منم که خب دیگه ابو علی مینا نیستم که! خب خیلیاش یادم رفته خب!

همین دیگه....

خوش گذشت...

خوش بگذره....

شاد باشی قشنگم...

احسان . . . جمعه 25 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 09:03 ق.ظ http://www.ehsan.mihanblog.com



* به نام حضرت عشق *


شهره ی شهر مشو تا ننهم سر در کوه

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

فاش می گویم از گفته ی خود دلشادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس

تا به خاک در آصف نرسد فریادم

حافظ از جور تو که بگرداند روی

من از آن روز که در بند توام آزادم ...

.
.
.

یاعلی . . .

بهاره جمعه 25 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 01:46 ب.ظ

سلام اتنای خوبم چه خوب انتخاب کردی. دلم گرفته بود دو بار خوندم. خوشم اومد. شاد باشی.

مینا شنبه 26 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 10:51 ب.ظ

سلام آتنای من...

چه قدر زود میخوابی دوختر!!!

میگم...بعضی وقتا بیای نت تنهایی واسه خودت وبگردی کنی هم کیف داره ها!

نمیدونی چه وبلاگ هایی پیدا کردم.... وووووووووووووی!!!

کلی خوش گذشت....جات خالی...

شاد باشی آتنای من!!!...



فامیل چهارشنبه 30 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 09:13 ب.ظ

من آمدم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد