میدانم که می شنوی...

                  "به نام او"

 

 

خدایا سلام ...

آمده ام تا با تو سخن گویم ...

آنقدر نام نازنینت را تکرار کنم که منتظر خداحافظی از من باشی ...

آنقدر سلامت می کنم تا بدانی که برای تو ... فقط تو ... آمده ام ...

تا صدایم را بشنوی ...

 

فرشته های دورو برت را نمی خواهم ...

به آنها بگو بروند ...

می خواهم مستقیم با خودت حرف بزنم ...

ای که همیشه گوش شنوا برایم بودی ...

 

خدای بزرگ من ...

 

سین سلام را فریاد می زنم برای تو که سبحانی ...

لام سلام را فریاد می زنم برای تو که لا ینتهی هستی ...

الف سلام را فریاد می زنم برای تو که ارحم الرحمینی ...

و میم سلام را فریاد می زنم برای تو که مجیب الدعوی هستی ...

 

آری ... تنها تویی که با بزرگیت دانه دانه الفاظ را از دهانم شنیدی و به آنها پاسخ مثبت دادی ...

 

می دانم ...

من لایق این همه بزرگی تو نیستم ... ولی تو بودی که همیشه کنارم بودی و مرا در آغوش خود کشیدی تا آسیبی نبینم ...

 

شب ها ...

آن فرشته های زیبایت را در کنارم حس می کنم ...

مطمئنم که تو آنها را برای محافظت از من فرستادی ...

شاید بگویی ... چه خیالی ؟...

ولی خودت بهتر از من از حسم با خبری ...

وقتی کنار آن دو هستم و حضورشان را در برم احساس می کنم ... فقط و فقط به تو می اندیشم ...

که هر چه می گذرد ... بیش ار پیش در مقابلت کوچکتر می شوم ...

من ... حقارت را تنها در مقابل تو دوست می دارم  ...

من ... عاشق با تو بودن هستم ...

 

عین عاشق را فریاد می زنم برای خودم که عاجزم ...

الف عاشق را فریاد می زنم برای خودم که آواره ام ...

شین عاشق را فریاد می زنم برای خودم که شیدایم ...

قاف عاشق را فریاد می زنم برای خودم که قامتم را در مقابلت شکستم ...

 

و کلمه ی به هم پیوسته ی عشق را برای تو ...و فقط تو ... فریاد می زنم که تویی معشوق ...

 

که تویی معشوق ...

 

 

تنها ماندی...

"به نام الله ، درمان دردها"

 

 

 

در   تنگنای    ظلمت   هستی      چه نشسته ای   تو

یکتا   معبودت   را   بخوان  که در راه مانده ای    تو

 

آن   مسافر غمکده ی  عشق       تو  بودی   و   بس

مسافران   عاشق   رفتند   و    هنوز   خفته ای    تو

 

در  آن   شب های   تیره    نوای    عاشقی   سر  ده

کز   سرای    قلبت      غبار    غم   گرفته ای     تو

 

به  خویش  آی و بین که اوست انیس شب های تارت

آن   چشمان   غمگینت   گفتند   که   گریسته ای   تو

 

گفتی   درمان   من   همین   اشک های جانسوز است

ز   همین   دانستم    که     سراپا    سوخته ای    تو

 

سوختنی   است   که کس نداند جز آن یکتای معشوق

همی خواندم چه غمی است که اکنون برخاسته ای تو

 

غم     هجران     محبوبت         مجالت     نمی دهد

تنها      آمدی     و      ماندی    که   تنها بوده ای تو

 

 

                                                                        "مادرم"

چی میشد اگه؟

"به نام خداوند همیشه همراه"

 

 

 

چی می شد اگه خدا امروز وقت نداشت به ما برکت بده... چرا که دیروز ما وقت نکردیم از او تشکر کنیم  .


چی می شد اگه خدا فردا دیگه ما را هدایت نمی  کرد... چون امروز اطاعتش نکردیم . 


چی می شد اگه خدا  امروز با ما همراه نبود...چرا که امروز قادر به درکش  نبودیم . 


چی می شد دیگه هرگز شکو فا شدن گلی را نمی دیدیم... چرا که وقتی خدا بارون فرستاده بود گله  کردیم . 


چی می شد اگه خدا عشق و مراقبتش را  از ما دریغ می کرد ...چرا که ما از محبت ورزیدن  به دیگران دریغ کردیم


چی می شد اگه خدا فردا کتاب  مقدسش را از ما می گرفت ...چرا که امروز فرصت نکردیم  آنرا بخوانیم . 


چی می شد اگه خدا در خانه  اش را می بست... چون ما در قلبهای خود را بسته  ایم . 


چی می شد اگه خدا امروز به حرفهایمان گوش نمی داد ...چون دیروز به دستوراتش خوب  عمل نکردیم .


چی می  شد اگه خدا خواسته هایمان را بی پاسخ می گذاشت ...چون  فراموشش کردیم


و چی می شد اگه...


و چی می شه اگه  ما از این مطالب به سادگی بگذریم ؟!!

 

منبع : کلوب